maandag 19 mei 2014

Plog: De Marikenloop 2014


De grootste ladiesrun van Nijmegen is de "Marikenloop". Dit evenement wordt jaarlijks in Nijmegen georganiseerd. De naam Marikenloop, komt van een Nijmeegs sprookjes/legende over een jonge vrouw die Mariken heet en op haar levenspad de duivel, in de vermomming van een knappe, jonge man,tegenkomt. Op het eind van het verhaal komt het weer goed met Mariken en komt ze weer op het rechte pad. Verschillende dingen in Nijmegen zijn naar Mariken vernoemd en zo dus ook Nijmeegse grootste ladiesrun.
De afstanden die de vrouwen mogen hardlopen zijn 5 en 10 kilometer.

Mayke, de vriendin van mijn neef Richard, heeft zich ook ingeschreven voor de Marikenloop. Zij gaat voor de 5 kilometer en ik voor de 10.

Om 8.00 uur gaat mijn wekker. Ondanks dat ik pas in de middag moet lopen, wil ik toch op tijd wakker zijn om nog een aantal dingen te kunnen regelen. Het belooft vandaag een enorme warme dag te worden.
Alle (zomerse)sportkleding/spulletjes die ik vandaag nodig heb, heb ik klaargelegd. Dit omvat: sportlegging, truitje, sport BH, mijn startnummer en tijdregistratiechip, schoenen, horloge, mijn I-pod en het informatieboekje met hierin de vertrektijden en de locatie van de startvakken.



Omdat Richard en Mayke vanavond bij ons blijven eten, maak ik in de ochtend alvast de saus voor de lasagne. Deze keer gebruik ik geen pakjes en zakjes, maar 100% pure groente met een beetje vlees. Dit belooft dus een gezonde after-running-meal te worden.

Oeps, een typische Irene-actie is om in renkleding te gaan koken en vervolgens tomatensaus op de kleding te spetteren.


Even een kledingwissel en mijn haren bij elkaar binden, zodat ze niet tijdens het rennen in mijn gezicht hangen. Daarna eet ik mijn ontbijt, bestaande uit havermoutpap met appel, rozijnen en kaneel.
Niet veel later krijg ik een whats-appje van Mayke dat de trein vertraging opgelopen heeft, door het grote aantal mensen in de trein. Omdat er zoveel sportieve dames met de trein naar Nijmegen komen, is de trein zo vol dat deze niet op de maximale snelheid mag rijden.
Martin en ik vertrekken rustig aan naar het station, om daar Mayke en Richard op te halen, die speciaal vanuit Almelo/Hengelo overgekomen zijn.


Er komen inderdaad enorm veel mensen de trein uit. Ongeveer 98% van de mensen die uitstappen, zijn vrouwen in hardloopkleding. Ook zijn er deze ochtend extra treinen ingezet. Nu pas word het Martin en mij duidelijk dat dit echt een groot hardloopevenement is.
Nadat we Mayke en Richard opgehaald hebben, gaan we naar het terrein toe. Mayke gaat haar Marikenloop T-shirt afhalen en nadat ze omgekleed is, wandelen we met z'n vieren wat rond over het terrein. Er zijn verschillende kraampjes en bandjes die muziek maken. Iets wat mij ook opvalt is de enorme hoeveelheid wc's (dixies). Omdat het er zoveel zijn, zijn ze redelijk schoon (hé, voor zover dat mogelijk is bij een dixie-toilet).

Na over het terrein gewandeld te hebben, moet Mayke naar haar startvak gaan. Ze was eerst bij het allerlaatste startvak ingedeeld, maar heeft dit kunnen omzetten. Dat is maar goed ook, want ze heeft goed getraind en is een stuk sneller geworden!

Op de eerste foto kan je na goed zoeken Mayke vinden, foto 2 rent ze weg

Richard, Martin en ik lopen naar de start van de 5 km toe, zodat we Mayke kunnen zien starten. De start is als een soort trechter opgesteld. Steeds kunnen er maar 2 à 3 mensen door, om een grote overloop van mensen over elkaar heen, te kunnen voorkomen.

Nadat Mayke gestart is, lopen we met z'n drieën naar de finish toe. Ook hier staan enorm veel toeschouwers en het is moeilijk om een goede plek te kunnen bemachtigen.
Jammer genoeg kan ik Mayke niet zien finishen omdat ik zelf naar mijn startvak toe moet gaan.

Foto van dronefoto.nl
Tijdens een gezamelijke warmingup vliegt er een drone met een camera over, die de bovenstaande foto heeft gemaakt. Gaaf he! Gemaakt door dronefoto.nl
Na de warmingup is mijn startvak snel aan de beurt om te beginnen.
Ik ben erg blij dat het grootste gedeelte van het parcours door schaduwrijke, bosrijke gebieden gaat. Pfff wat een hitte. Bij beide drankposten onderweg, neem ik dankbaar het bekertje aan die toegereikt wordt. Omdat hardlopen en tegelijkertijd uit een beker drinken niet zo'n goede combinatie is, knoei ik een gedeelte over mijn gezicht heen. Met het bekertje water is het lekker verfrissend, met de sportdrank alleen plakkerig.
Erg verrast ben ik door de vele enthousiaste supporters die op verschillende punten langs de weg staan. Volwassenen, maar ook ouderen en kinderen staan langs de kant te juichen. Wat een gezellig publiek!

Zodra ik zie dat ik bij 9 kilometer ben, begin ik te versnellen. Bij de laatste 500 meter zet ik een sprint in, die ik vervolgens weer hard moet afremmen, wanneer ik zie dat er wat ambulance personeel aan mijn kant op het parcours staan. Na ze voorbij te zijn gerend, sprint ik weer opnieuw. Misschien was de sprint te hard, want met enorme kramp in mijn zij kom ik over de finish heen.


Na de finish krijgen we onze Marikenloopmedaille en een heerlijk verfrissend drankje aangeboden. Gelukkig zie ik snel Mayke, Richard en Martin langs de kant staan. Mijn favoriete supporters!
Mayke en ik laten onze medaille graveren met hierin onze naam, afstand en gelopen tijd. Mayke heeft zelf een persoonlijk record gelopen, wat echt super knap is met die warmte!
Van Richard krijgen we een bakje heerlijk vers fruit cadeau van een kraampje dat op het terrein staat.
Ondanks dat Richard en Martin zelf niet mee gelopen hebben, hebben ze toch een zware middag gehad in de brandende zon, wachtend op Mayke en mij.

Nadat de medailles gegraveerd zijn en ons fruit op is, vertrekken we weer naar ons huis.

Thuis praten we nog wat na, drinken lekkere koude limonade en eten wat zelfs gebakken koekjes en (niet zelf gebakken) chips (even de zouten aanvullen hè ;)
Mayke en ik gaan om de beurt douchen en zijn beiden in de overtuiging dat, dat absoluut geen overbodige luxe is na deze warme renmiddag.
Na afloop kletsen we nog wat bij en eten lasagne. Helaas is het hierna weer tijd om Mayke en Richard naar het station toe te brengen.

In de avond doe ik nog een poging om iets te leren van mijn thuisstudie "Gezonde voeding". Helaas blijft het vandaag alleen bij die poging, omdat ik toch wel moe ben.
Moe maar voldaan kruip ik in bed en val vervolgens snel in slaap.



Op hardloopkalender.nl zijn Mayke en ik alweer druk opzoek naar de volgende hardloopwedstrijd. Misschien aankomende keer eentje in Overijssel? (De mannen hadden al bedacht dat als wij in Overijssel gaan lopen, zij zich in de shoarmazaak gaan vermaken)
Of toch in november de Zevenheuvelennacht in Nijmegen?
Voor mij staat in iedergeval 12 oktober, de marathon van Eindhoven genoteerd.











Geen opmerkingen:

Een reactie posten